Missie 84
Het was de 84ste missie van 'The Mighty 8th' en de planning ervan was uiterst gedurfd. Niet alleen zou voor de eerste maal overdag zo ver en massaal het vijandelijk gebied worden binnengedrongen, maar er zouden ook twee vitale doelen tegelijkertijd worden bestookt.
Een eerste aanvalsmacht bestaande uit zeven bombergroups , een totaal van 164 Flying Fortresses, zou haar lading droppen op de Messerschmitt-fabrieken in Regensburg in het zuiden van Duitsland. Vervolgens zou deze armada afbuigen naar Oostenrijk, de Alpen oversteken en via Italië en de Middellandse Zee landen op geallieerde bases in Noord Afrika. Zij hadden een tocht van 800 km naar hun doel voor de boeg en daarna nog eens 1600 km naar hun uitwijkplaatsen in Algerije. Een voor die tijd gigantische operatie.
De tweede en grootste aanvalsmacht bestaande uit elf bombergoups met een totaal van 229 Flying Fortresses, had als doel de rollagerfabrieken in Schweinfurt. Zij zouden na hun opdracht terugkeren naar Engeland en hadden heen en terug ruim 1280 km af te leggen, grotendeels boven vijandelijk gebied.
Het plan zou er op berusten om met de eerste aanvalsgolf de vijand te verrassen en diep het interland in te lokken. Door aldus als lokaas te fungeren zouden ze de weg vrijmaken voor de tweede aanvalsmacht die het hoofddoel van die dag, Schweinfurt, relatief ongehinderd zou kunnen bestoken.
Het succes van deze missie was volledig afhankelijk van het tijdschema dat deze twee groepen onderling en met de begeleidende jagers zou aanhouden.
Die morgen echter was er geheel onvoorzien zware mistvorming op de vertrekbases in East-Anglia, Engeland. Na anderhalf uur wachten op verbetering van de weersomstandigheden, kon de aanvalsmacht Regensburg het vertrek niet langer uitstellen. Zij hadden een heel lange tocht voor de boeg en wensten de hen onbekende vliegvelden in Noord-Afrika niet in duisternis te bereiken. Ondanks het risico voor aanvaringen in de mist stegen ze toch op en konden veilig hun kruishoogte bereiken.
De formaties met bestemming Schweinfurt evenwel moesten nog langer wachten vooraleer de mist voldoende optrok. Op negen verschillende vliegvelden wachtten meer dan 2000 manschappen op het bevrijdende startsein. Nog voor de strijd begon waren velen reeds mentaal uitgeput door het herhaaldelijk verdagen van het startbevel. Eindelijk, vijf uur later dan het oorspronkelijk voorziene uur, konden ook zij vertrekken. Het was dan al lang duidelijk dat het originele plan tot falen gedoemd was. Het tijdschema, de sleutel tot succes, was grondig verstoord en de beiden groepen zouden nu apart het volle geweld van de Duitse verdediging moeten ondergaan.
Al dadelijk na het overschrijden van de Nederlands-Belgische grens werden de eerste toestellen van de formatie Regensburg neergehaald.
Gedurende hun verdere tocht zouden de Amerikaanse bommenwerpers constant worden belaagd door zwermen vijandelijke jagers. Met hun frontale aanvallen zaaiden ze dood en vernieling in de bommenwerperformaties. Tot ver op Italiaans grondgebied werden ze achtervolgd waarna ze ook nog verliezen leden door brandstofgebrek.
Ondertussen had het Duitse luchtverdedigingssysteem alle beschikbare jachttoestellen opgetrommeld. Vanuit Noord-Frankrijk, Belgie, Nederland en zelfs Denemarken stroomden de jagers toe om de terugkerende Amerikaanse bommenwerpers onder vuur te kunnen nemen. Vruchteloos bleven ze wachten. Uit het oosten kwam niets terug ...
Maar tot hun verbazing naderden uit het westen een nieuwe vijandelijke formatie, nog indrukwekkender dan de vorige. Het was de aanvalsmacht met bestemming Schweinfurt die nu onvoorzien opgewacht werd door horden op strijd beluste Duitse jagers.
De val die de Amerikaanse strategen hadden uitgedacht leidde nu tot hun ondergang en een slachting was onvermijdelijk. Heen en terug moesten ze spitsroeden lopen en verloren 36 bommenwerpers. Samen met 24 neergehaalde toestellen van de Regensburgformatie maakte dit een totaalverlies van 60 kostbare bommenwerpers en meer dan 600 bemanningsleden.
Een even groot fiasco was het resultaat van de beide bombardementen. De schade die aan de Messerschmittfabrieken werd aangericht kon als een succes worden beschouwd maar de minieme vernietigingen aan de rollagerfabrieken in Schweinfurt rechtvaardigde in geen enkel opzicht de massale inzet en de dramatische verliezen.
Dit noodzaakte de Amerikanen om enkele maanden later Schweinfurt terug aan te pakken met opnieuw onaanvaardbare verliezen.
De strijdmacht Regensburg likte ondertussen zijn wonden onder de hete zon van Noord-Afrika en keerde op 24 augustus terug naar Engeland en bombardeerde onderweg nog Bordeaux.
De pendel Engeland - Noord-Afrika - Engeland werd nooit meer herhaald.